Domyślam się, że dla wielu osób może to być rzeczą trywialną i oczywistą, natomiast dla mnie osobiście ogromną zaletą życia w Wielkiej Brytanii jest fakt, że miałam wiele okazji, aby poznać mnóstwo niesamowitych i inspirujących ludzi, którzy wyemigrowali do Wielkiej Brytanii ze wszystkich zakątków świata. Wielu z nich nazywam przyjaciółmi.

Ze względu na pandemię, która w dalszym ciągu dominuje większość przekazów informacyjnych, mam wrażenie, że często umyka naszej uwadze wiele innych równie ważnych tematów. W zeszłym tygodniu moje oko przykuł raport o sposobie traktowania przez brytyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Home Office) czarnoskórej ludności mieszkającej na wyspach od dziesięcioleci. Tak zwany Windrush Scandal był szeroko opisywany w krajowych mediach 2 lata temu.  

Zastanawiam się, czy poniższe statystyki pokazują po raz kolejny nieefektywność Home Office, czy też wyraźnie wskazują na wdrażanie wrogiej polityki wobec imigrantów, z których wielu mieszka w Wielkiej Brytanii od lat. Czy ta polityka antyimigracyjna jest prowadzona celowo? Z premedytacją? Czy Brexit spotęgował wyraz niechęci do ludności “napływowej”?

Główne punkty programu/ raportu:

- Program został uruchomiony w 2019 r.

- Jak do tej pory dokonano 633 odszkodowań, z ogólnej liczby 2 tys. wniosków (w 2-letnim okresie czasowym)

- Według Home Office ponad 11.000 kwalifikuje się do otrzymania odszkodowania, aczkolwiek mniej niż 2.200 osobom udało sie złożyć swój wniosek, z czego tylko 633 z sukcesem 

- Ofiary skandalu Windrush czekają średnio 6 miesięcy na informację czy ich apelacja została rozpatrzona pozytywnie, a często dużo dłużej na otrzymanie odszkodowania.

Home Office, nie po raz pierwszy, wydaje się być zdezorganizowane i niezdolne do szybkiego rozpatrywania napływających wniosków. Home Office zapomina, że za każdym wnioskiem kryje się człowiek. Wiele osób ma po prostu dość czekania na wynik swojej apelacji, i wiele z nich zdecydowało się opuścić Wielką Brytanię, miejsce, które przez wiele lat nazywali domem.

Czy w obliczu szybko zbliżającego się terminu wprowadzenia unijnego systemu Statusu Osoby Osiedlonej (EU Settled Status Scheme, wnioski można składać do 30 czerwca 2021 r.), jako Europejczycy mieszkający na wyspach możemy dostrzec jakieś analogie i podobieństwa, które dotknęły ofiary Windrush scandal?