Poniedziałek 22 lutego. “Covidowski D-Day w Wielkiej Brytanii”. Zastanawiam się kto jeszcze czeka (z niecierpliwością?) na poniedziałkowe wystąpienie Pana Premiera Borisa Johnsona w sprawie COVID-u i planu wyjścia Wielkiej Brytanii z trzeciego już krajowego lockdownu.

Jako obywatel, rodzic i imigrant, będę uważnie przyglądał się temu, co powie Premier Wielkiej Brytanii. Chociaż na pewno każdy z nas, ze względu na nasze osobiste okoliczności, może mieć inne priorytety, liczę, że rząd po roku “zbierania pandemicznego doświadczenia”, podejmie trafne decyzje, strategicznie przemyślane, tak aby uniknąć kolejnego lockdownu, który byłby bez wątpienia katastrofą ekonomiczną, społeczną i emocjonalną.

Priorytetów jest całe mnóstwo, aczkolwiek ja wybrałem trzy obszary, którym będę się w szczególności przyglądał. Są nimi:

* Powrót dzieci do szkół to dla mnie “absolute must”. Jako rodzic jednego dziecka w szkole podstawowej i dwóch w szkole średniej, nie sądzę, że wystarczająco mocno mogę podkreślić znaczenie nauki w klasie, z innymi rówieśnikami. Wszystkie szkoły, biorąc pod uwagę okoliczności, raczej dobrze wypełniają swoje obowiązki, jednak nauka online nigdy nie zastąpi nauki w środowisku szkolnym. Brak interakcji międzyludzkich ma równie ogromny wpływ na "edukacje społeczną" naszych pociech i uczniów.

* Otwarcie gospodarki, z odpowiednim planem i dobrze przemyślaną strategią w odniesieniu do złagodzenia niektórych, a póżniej wszystkich, barrier i ograniczeń.

* Zdrowie psychiczne, coraz trudniej radzącego sobie społeczeństwa, nie można bagatelizować. Lęk, stres, depresja – to tylko niektóre czynniki, które mogą decydować o motywacji, poczuciu szczęścia, jasnego celu w życiu lub poziomie produktywności obywateli. Wszyscy zostaliśmy w taki czy inny sposób "przetestowani" w ciągu ostatniego roku. Obawiam się, że wpływ pandemii na zdrowie psychiczne ludzi jest i nadal będzie ogromny.

* Podróżowanie. Brzmi egoistycznie? Być może. Jednak jako osoba, która mieszka za granicą, chcę mieć pewność, że będę mógł bezpiecznie zobaczyć się z rodziną w Polsce i Chorwacji. Śmierć mojej Babci (grudzień 2020) i pojawienie się drugiego dziecka mojego brata (październik 2020) oznacza, że wizyta rodzinna jest dla nas dużym priorytetem.

Ostatni rok wiele nas nauczył. Nasze życie będzie inne, to na pewno. Moim zdaniem, możemy mieć różne priorytety, ale wszyscy mamy ten sam cel - przywrócić pewien poziom "normalności" do naszej codzienności.