Mieszkańcy Anglii, Walii i Irlandii Północnej biorą udział w niedzielę w przeprowadzanym raz na 10 lat spisie powszechnym, choć podnoszone są głosy, że z powodu pandemii koronawirusa jego wyniki mogą nie do końca odzwierciedlać rzeczywistość.

Właśnie z powodu restrykcji epidemicznych spis w Szkocji, który miał się odbyć tego samego dnia, co w pozostałych częściach Zjednoczonego Królestwa, został przesunięty na marzec 2022 r.

Cenzus pokaże m.in. ile osób faktycznie wyjechało z Wielkiej Brytanii w czasie pandemii, choć zanim jego wyniki zostaną opublikowane, część z nich może już powrócić. Według różnych szacunków, pomiędzy trzecim kwartałem 2019 r. a trzecim kwartałem 2020 r. opuściło ją od 400 tys. do nawet 1,3 mln osób urodzonych za granicą. Ponadto brytyjski urząd statystyczny ONS podał w połowie stycznia, że między końcem 2017 r. a połową 2020 r. liczba Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii spadła o 206 tys. Spis zweryfikuje wszystkie te szacunki, ale nadal nie będzie jasne, ile z tych osób wyjechało do krajów pochodzenia na stałe, a ile zamierza za jakiś czas wrócić.

Tegoroczny spis odbywa się w głównie internecie. Rachmistrze spisowi przyjdą jedynie do tych osób, które nie wypełnią kwestionariusza, mimo że jest to prawnym obowiązkiem. Osoby uchylające się od udziału w spisie lub podające nieprawdziwe informacje mogą zostać ukarane grzywną w wysokości 1000 funtów.

Wstępne wyniki spisu mają być ogłoszone za rok, zaś szczegółowe - w marcu 2023 r. Z kolei dane osobowe, które pozwalają na zidentyfikowanie osób uczestniczących w spisie, nie będą ujawniane przez sto lat, czyli do 2121 r.

W tym roku po raz pierwszy w spisie umieszczono dla osób powyżej 16. roku życia pytania o orientację seksualną oraz o tożsamość płciową, ale odpowiedź na te pytania jest nieobowiązkowa.

Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP)