Dziura ozonowa o powierzchni około 23 milionów kilometrów kwadratowych jest jedną z największych w ciągu ostatnich 15 lat. Dane są alarmujące i trzeba podjąć zdecydowane kroki.

Według naukowców dziura ozonowa nad Antarktydą jest jedną z największych i najgłębszych w ostatnich latach.

Warstwa ozonowa jest częścią ziemskiej atmosfery i pełni funkcję osłony, pochłaniając szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe słońca.

Jednak chemikalia i substancje wytwarzane przez ludzi doprowadziły do ścieńczenia warstwy, znanej jako dziury ozonowe.

Dziura w warstwie ozonowej, która tworzy się corocznie od września do grudnia nad Antarktydą, według najnowszych badań, osiągnęła w październiku maksymalny rozmiar wynoszący około 23 milionów kilometrów kwadratowych.

Naukowcy z Unii Europejskiej Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) powiedzieli, że powrót dużej dziury po niezwykle małej i krótkotrwałej w 2019 r. wskazuje na potrzebę egzekwowania globalnego protokołu montrealskiego.

Ten międzynarodowy traktat ma na celu ochronę warstwy ozonowej poprzez zakaz chemikaliów, takich jak CFC, które powodują szkody.

Substancje te, zawierające chlor i brom, gromadzą się w obszarach o niskim ciśnieniu, zwanych wirami polarnymi.

Ochrona naszej Planety zaczyna się od każdego z nas i podejmowanych przez nas działań.